Tüm Canlılarda Hücresel Solunum Glikoliz ile Başlar

Glikoz molekülünün oksijenli ya da oksijensiz ortamda hücre solunumu ile yıkımı pirüvik aside kadar ortaktır. Hücre sitoplazmasında oksijen kullanılmadan gerçekleşen ve 6C’lu bir şeker olan glikozun 3C’lu pirüvik aside dönüşümünü içeren reaksiyonlar glikoliz olarak tanımlanır. Glikoliz için gerekli enzimler, hücre sitoplazmasında bulunmaktadır ve her iki solunum çeşidi de glikoliz ile başladığından bu reaksiyonlarda kullanılan enzimler tüm canlılarda ortaktır. Glikoliz, glikoz molekülünün reaksiyona girebilmesi için enerji alarak aktifleşmesi ile başlar. Aktivasyon enerjisi için gereken enerji ATP’den sağlanır. Bu nedenle glikoliz reaksiyonları enerji üretmek amacıyla yapılmasına karşın önce 2 ATP tüketilir. Bu sırada açığa çıkan enerji, glikozun fruktoz bisfosfata dönüşümünde kullanılır. Fruktoz bisfosfatın 3 C’lu 2 molekül pirüvik aside dönüşümü sırasında ise 4 ATP sentezlenir. Ancak aktivasyon enerjisi için 2 ATP harcandığı düşünüldüğünde net kazanç, bir molekül glikoz için 2 ATP’dir. Bu reaksiyonlar sırasında 4 H+ açığa çıkar. Açığa çıkan hidrojenler hücrede elektron taşıyıcı bir koenzim olan NAD+ molekülüne aktarılır. NAD+ molekülü H+ iyonunu kendine bağlayarak indirgenir ve glikoliz reaksiyonlarında toplam 2 NADH + H+ oluşur.